Maandagochtend lag het Hofpark in Wateringen er bij als een blad dat net is omgeslagen: vochtig van de nacht, nerveus…
Lees meer
Tussen glas en geur: waakzaamheid in het Westland
In het bleke ochtendlicht ademen de kassen. De lucht ruikt naar natte aarde en belofte; rijen bloemen strekken zich als…
Lees meer
De adem tussen twee afspraken
Tussen twee afspraken in, wanneer de telefoon even zwijgt en het licht door de gordijnen sluipt, valt de wereld heel…
Lees meer
Traagheid als Kompas in Versnelde Dagen
In de vroege ochtend, nog voor de stad haar schouders ophaalt, leer ik de traagheid opnieuw kennen. Het is een…
Lees meer
De kunst van vertragen: een stille oefening in aandacht
Er is een uur in de ochtend waarin de wereld nog zacht spreekt, alsof elk geluid eerst zijn eigen echo…
Lees meer
De zachte kunst van vertragen
Er zijn dagen waarop de klok luid spreekt en ik zacht wil antwoorden. Dan leg ik mijn agenda open als…
Lees meer
Langzaam licht: over traagheid en aandacht
Er is een ademteug die tussenin blijft hangen, net na de inademing, net voor de beslissing om weer los te…
Lees meer
De zachtheid van traagheid
Er is een uur waarin de dag nog sluimert, een smalle rand van stilte waar het licht aarzelend tegen het…
Lees meer
De kunst van vertragen: luisteren naar wat de dag fluistert
Er is een stilte die niet zwijgt, een ruimte tussen twee gedachten waar de dag zachtjes ademhaalt. Daar, in dat…
Lees meer
De zachte snelheid van aandacht
Soms is het genoeg om de dag te beginnen met een onuitgesproken handdruk aan het licht. Een glas water, de…
Lees meer
Tussen twee ademhalingen: de kunst van vertragen
Ik merk hoe de dag zich versnelt zodra ik mijn scherm ontgrendel. Tussen notificaties en to-do-lijsten wordt mijn adem kort,…
Lees meer
De kunst van traagheid: notities uit een stille ochtend
Er is een uur in de ochtend dat geen naam lijkt te hebben. De stad ademt nog zacht, ramen beslaan…
Lees meer
Traag licht in een snelle wereld
Elke ochtend snelt de wereld mijn kamer binnen: meldingen die flitsen als meeuwen boven schuim, agenda’s die hun randen scherpen,…
Lees meer
Traagheid als stille metgezel
Er zijn ochtenden waarop het licht niet valt maar fluistert, als stofdeeltjes die in stille spiralen door de kamer draaien.…
Lees meer
Traag Licht: Over de Ruimte Tussen Twee Ademhalingen
In de vroege ochtend vindt de tijd mij als een kat op de vensterbank. Licht strijkt over het tafelblad; de…
Lees meer